Mamenchisaurus

Mamenchisaurus is een plantenetende sauropode dinosauriër, behorende tot de Eusauropoda, dat ongeveer 160 tot 145 miljoen jaar geleden tijdens het late Jura leefde in het gebied van het huidige China. De eerste vondsten van Mamenchisaurus werden gedaan in de jaren dertig van de twintigste eeuw, in de provincie Sichuan. De naam betekent zoiets als "paardenpoortbeeksauriër".

De verschillende soorten variëren in grootte. De kleinste zijn gemiddeld voor een sauropode met een lengte van ongeveer 15 meter. Mamenchisaurus sinocanadorum echter kon kennelijk 35 meter lang worden en 75 ton zwaar. Het is daarmee de grootste sauropode waarvan een vrijwel compleet skelet bekend is. Ondanks de vaak grote omvang kenmerken de soorten zich door een nogal lichte bouw. Alle bekende soorten van Mamenchisaurus hebben een zeer lange nek. Van één exemplaar van M. sinocanadorum is de neklengte op 17 meter geschat wat een record is voor het hele dierenrijk. Het is niet helemaal duidelijk waarvoor de lange nekken dienden. Sommige geleerden denken dat de korte kop hoog geheven werd om in de boomtoppen te eten, andere dat het dier er zonder een stap te zetten een groot stuk grond mee kon begrazen. De halswervels laten zien dat de basis van de nek zowel goed naar boven als zijwaarts kon buigen. Terwijl de nek lang was, waren romp en staart relatief kort.

Een dier met de grootte en neklengte van Mamenchisaurus kan geen ademhalingssysteem hebben als dat van een zoogdier, waarbij de longen als een blaasbalg werken: zelfs een koudbloedige mamenchisaurus zou de lucht in zijn longen onvoldoende hebben kunnen verversen om de zuurstof voor zijn lage stofwisseling te kunnen leveren. Een systeem met luchtzakken, als bij een vogel, zou het dier wel van voldoende zuurstof kunnen voorzien.