Gallimus

Gallimimus is een theropode dinosauriër, behorend tot de groep van de Ornithomimosauria, dat ongeveer 75 miljoen jaar geleden tijdens het late Krijt leefde in het gebied van het huidige Mongolië. Het eerste fossiel van Gallimimus werd gevonden in 1963, in de Gobiwoestijn. Het dier kreeg in 1972 zijn naam, die "kippennabootser" betekent. Hij lijkt eigenlijk nog het meeste op de tegenwoordige struisvogel.

De Gallimus had een totale lengte van 6 meter een gewicht van 225 tot 400 kilo. De ornithomimo - oftewel vogel-imiterende hagedis - was een van de grootste van de theropoden (vleeseters). Hij is verwant aan de nog grotere Deinocheirus Hij had een heuphoogte van zeker 2 meter. Aan zijn lange achterpoten had bij sterk verlengde voeten, die zeer geschikt waren om hard mee te rennen. Een lange, stijve staart hield het lichaam tijdens het rennen in evenwicht. De voorste ledematen hadden elk drie vingers. Daarmee kon hij takken e.d. naar de bek brengen, maar ook de kleine dieren, die eveneens op zijn menukaart stonden, grijpen en vasthouden.

De Gallimimus had een soortgelijke tandeloze snavel als de huidige papegaaien. Hij kon alleen dat eten, wat hij in een keer kon doorslikken. Het leefgebied van de Gallimimus waren de rivieroevers in het binnenland, de regen- en droogteperioden elkaar afwisselden. Hier hielden zich ook de eendensnavel-dinosauriërs (hadrosauriërs) en de gepantserde dinosauriërs (ankylosauriërs) op. Een enkel vingerkootje was 25 cm lang, en droeg waarschijnlijk een enorme klauw. Een van zijn grootste vijanden was de snelle Deinonychus, die met zijn sterke sikkelklauw joeg. Als hij deze tegenkwam, kon hij zijn heil alleen nog in de vlucht zoeken.